کسی که مدّعی وصایت از یک عارف بالله است نمی‌تواند با خودخواهی و خودمحوری و اظهار سلایق شخصیّه و اعمال غرائز شهوانی و کامجویی و کامیابی افسار گسیخته و عدم تحمّل نقد و تنبیه و طرد و رفض دیگران، پا جای پای اولیای حق بگذارد و خود را در زمره اصحاب کشف و شهود قرار دهد.
باری فرق بین اولیای الهی با دیگران فرق بین خورشید با شب تار است، نه بین خورشید و ماه و یا بین ماه و ستارگان، آن‌ها می‌بینند و دیگران نمی‌بینند، آن‌ها لمس می‌کنند و دیگران در تخیّل و وهم به‌سر می‌برند. آنان حقیقت را با جان خود مسّ و با قلب خود مشاهده می‌کنند و دیگران تیری در شب تار می‌پرانند. آنان به حق متحقق گشته‌اند و اصالت سافته‌اند و بقیّه در اعتباریّات و تصوّرات منغمرند.
حدیث شریف عنوان بصری تحقیقاً حاوی مضامین عالیه و مبانی راقیه و مستحکم سیر و سلوک الی الله می‌باشد. بسیاری از بزرگان طریق و مربّیان نفوس، مطالعه و تدقیق و همل به آن را به شاگردان خود توضیه می‌نمودند؛ از جمله حضرت سیّد الفقهاء و المجتهدین و سیّدالاولیاء الرّبانیین، عارف نامی و فقیه صمدانی، آیة الله العظمی مرحوم حاج سیّد علی قاضی طباطبایی رضوان الله تعالی علیه بر مداومت مطالعه و عمل به مفاد آن اصراری بلیغ می‌فرمود.
از بیانات حضرت علّامه آیة الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی قدس الله نفسه الزّکیه
ولایت به‌معنای سلطه و سیطره و هیمنه و حکومت نیست؛ بلکه به‌معنای نزدیکی و قرب است، الاّ اینکه این تقرّب با حفظ اصل حقیقت و ریشهٔ آن به دو صورت در طرفینِ بنده و پروردگار ظهور پیدا می‌کند:
ولایت از ناحیهٔ عبد که همان فناء ذات عبد در ذات پروردگار است، موجب استجلاب و استجذاب نفحات جمالیه و بارقه‌های اسماء و صفات کلیهٔ حق بر قلب بنده است؛
و همین ولایت از ناحیهٔ پروردگار به‌معنای افاضهٔ رشحات آثار جمال و جلال بر قلب و ضمیر بنده است و سلب اختیار و ارادهٔ او و جایگزینی اراده و مشیّت خود به‌جای آن است، که در این صورت بنده قادر بر انجام اموری که از شئون اراده و اختیار حضرت حق است، خواهد بود.
از صفحه ۴۸۲ کتاب
صاحب امتیاز کتاب‌تایم، سبک زندگی ارزش‌آفرینانه است. ۱۴۰۱–۱۳۹۶©
