خیلی از کسب‌وکارهای نوپا برنامه‌شان این است که یک بِرَند عالی بسازند، و کمینه محصول پذیرفتنی می‌تواند موجب به خطر افتادن این روند شود. از آن سو، معمولاً کارآفرینانی که در شرکت‌های جاافتاده مشغول به کار هستند، اغلب با این ترس محدود می‌شوند که مبادا برند تثبیت‌شدهٔ شرکت را خراب کنند. در هردوی این موارد، یک راه حل ساده وجود دارد: کمینه محصول پذیرفتنی را تحت یک برند متفاوت به بازار عرضه کن. جدا از این، وجهه و اعتبارِ بلندمدت فقط زمانی در معرض خطر است که شرکت درگیر فعالیت‌هایی مانند روابط عمومی و تبلیغات پرسروصدا باشد. وقتی که محصولی نتواند ادعاهایی را که جار زده عملی کند، آن وقت است که آسیب بلندمدتِ واقعی به برند شرکت وارد آید! ولی استارت‌آپ‌ها این مزیت را دارند که گمنامند، تعداد مشتریانشان به طرز رقت‌انگیزی کم است و چندان جلوی چشم نیستند. لذا به جای ماتم گرفتن، از این مزایا استفاده کن و بی‌سروصدا آزمایش‌های خود را انجام بده، و سپس زمانی که محصولت خودش را با مشتریان واقعی ثابت کرد، به سراغ بازاریابی عمومی برو.