«عزت است، در ذلت؛

توانگری است، در درویشی؛

سیری است، در گرسنگی؛

پوشیدگی است، در برهنگی؛

زندگانی است، در مرگ؛

شیرینی است، در تلخی.

هرکه در این «راه» آید و در این راه، برین «سنت» رود، هر روزی سرگردان‌تر بُوَد.»^‏[۱]‎