کاری که باید بکنیم این است که یاد بگیریم هر استارت‌آپی را در هر صنعتی به چشم یک آزمایش بزرگ ببینیم. سؤال این نیست که «آیا باید این محصول را ساخت؟». در اقتصاد مدرن، تقریباً هر محصولی را که بتوان تصور کرد می‌شود ساخت. سؤال‌های مناسب‌تر این‌ها هستند: «آیا باید این محصول را ساخت؟» و «آیا می‌توانیم با این مجموعه از محصولات و خدمات، کسب و کار پایداری بسازیم؟» برای پاسخ دادن به این سؤال‌ها، نیاز به روشی برای تقسیم کردن حساب شدهٔ یک طرح کسب‌و‌کار به بخش‌های سازنده‌اش، و آزمایش کردن تجربی هر بخش داریم.
به عبارت دیگر، ما نیاز به روش علمی^‏[۱]‎ داریم. در مدل استارت‌آپ ناب، هر محصولی، هر ویژگی، هر اقدام بازاریابی – خلاصه، هر کاری که کسب و کار نوپا انجام می‌دهد – به چشم یک آزمایش دیده می‌شود که برای دستیابی به یادگیری معتبر طراحی شده است.