پیامرسانی فوری[۱] مثالی از بازاری با اثر شبکهای[۲] قدرتمند است. پیامرسانی فوری – مثل اکثر شبکههای ارتباطات – از قانون مِتکالف[۳] پیروی میکند: ارزش کل یک شبکه متناسب است با مربع تعداد کاربرانش. به عبارت دیگر، هرچه افراد بیشتری در شبکه باشند، آن شبکه باارزشتر خواهد بود. این امر منطقی است: اساساً هر کاربری بر پایهٔ تعداد کسانی است که میتواند با آنها ارتباط برقرار کند. دنیایی را تصور کن که در آن تو تنها تلفن موجود را داری؛ این تلفن هیچ ارزشی نخواهد داشت. فقط وقتی که آدمهای دیگر هم تلفن داشته باشند، تلفن تو ارزشمند خواهد بود.
علی ملاباقر
اثر شبکهای یکی از #ارزشهای_پیشنهادی در #مدل_کسبوکار است.