مواعظ الهی در کتاب اقدسش، نفس هیولانی و متسعدّ انسان را حرکت می‌دهد، و با سیر در راه تربیت و تعلیم، تمام استعدادها را فعیّت می‌دهد. دردهای کامنه و متراکمه در نفوس را علاج می‌کند، و بر روی زخم‌ها و جراحات غیر قبال علاج مرهم می‌نهد و شفا می‌بخشد، رحمت ظاهر و رحمت باطن را می‌کسترد و عمومیّت می‌دهد.

از صفحه ۲۷۵ کتاب

اهمّ مباحث این مجلّد:
۱- منطق قرآن، توحید خالص در جمیع شؤون است
۲- لزوم بازشگت به قرآن و احکام آن
۳- تاثیر قرآن در سیر نفوس مؤمنیت در مدارج روحی و کمالات نفسانی
۴- آداب و آثار تلاوت قرآن و لزوم تدبّر در آن
۵- ثمرهٔ قرآن، تربیت انسان کامل است

برنامه قرآن بهرتین برنامه‌ها برای وصول به بهترین آئین‌هاست. و برای تحقّق این مدعی باید یکایک قوانین و رسوم و آداب و عادات و اخلاق جامعه‌های قدیم و جدید، و ملل متمدّن و وحشی، و… را در نظر گرفت و… با آنچه در قرآن آمده است تطبیق کرد، تا مزیّت و أشرفیّت حکم قرآنی در آن موضوع روشن شود.

از صفحه ۲۷ کتاب

«نور ملکوت قرآن» از قسمت «انوارالملکوت» در چهار جلد، به بحث دربارهٔ موضوعات مختلف علوم قرآنی پرداخته و محورهای کلّی بحث در جلد اول عبارت است از:
۱- قرآن، راهنما به بهترین آئین‌هاست
۲- بررسی تطبیقی نمونه‌هائی از برنامه‌های قرآن کریم با سائر برنامه‌ها
۳- أحکام قرآن، منطبق بر حقّ، و جاودانی است
۴- عینیّت نفس ملکوتی امام با حقیقت و صراط مستقیم

معرفت به نفس یعنی

خداوند علی اعلی به ذات انسان متصل است و وجود انسان مندک و فانی در ذات پروردگار است. اگر انسان ذات خودش را به نحو اندکاک و فنا پیدا کند و به هستی خودش برسد که نیستی محض است، این نیستی محض در هستی محض پروردگار مندک شده، آن وقت به مقام هستی پروردگار می‌رسد و فنای در ذات پروردگار پیدا می‌کند.

برادرم، اگر در خویشتن آن اراده و همت را می‌بینی که از زمرۂ عرفا باشی و به حقیقت انسان گردی و بشری روحانی و شریک و همدم فرشتگان و دوست انبیاء باشی، کمر همت را ببند و قدم در راه شریعت بگذار و اخلاقیات و صفت بهایم را از خود دور نما و به اخلاق روحانیین متخلق کرد و به مقام حیوانات و مرتبه جمادات بسنده مکن و پا از این آب و گل فراتر بگذار؛ گامی به سوی موطن اصلیت که همان عوالم علیین و جایگاه مقربین است بردار، نفس خویش را بشناس؛ که شناخت نفس همان شناخت خداوند متعال است که در روایت نیز آمده است:
«من عرف نفسه فقد عرف ربه»؛
«هرکس خویش را بشناسد، به تحقیق پروردگار خویش را شناخته است.»

در دنیای پرهیاهوی امروز، که هر روز فهرست مسئولیت‌ها بلندتر و این احساس در ما شدیدتر می‌شود که، از فرط خستگی، در آستانهٔ فروپاشی جسمی و روانی قرار گرفته‌ایم، سهل‌گرایی می‌خواهد راه ساده‌کردن کارها را به ما بیاموزد؛ می‌خواهد راهنمایی‌مان کند که چطور، بدون فداکردن سلامت جسم و روان خود، کارهای مهم‌مان را انجام بدهیم و به نتایج دلخواه‌مان برسیم.
در دنیایی که از ما انتظار دارد هر چه بیشتر کار کنیم تا هر چه بیشتر پاداش بگیریم، این کتاب چشم‌مان را به روی حقیقتی رهایی‌بخش می‌گشاید: کسی که بزرگترین بار را بر دوش خود گذاشته، هوشمندانه‌ترین جواب را به پرسش زندگی نداده است. سهل‌گرایی، استوار بر آموزه‌های اقتصادی، فلسفی، فیزیکی و عصب‌شناختی، می‌گوید به جای آنکه زحمت بیشتری بکشید، هوشمندی بیشتری به خرج دهید.
راهبردهایی که مک‌کیون در این کتاب ارائه می‌دهد، در عین سادگی، زیرکانه‌اند و انجام‌شان آسان است. اگر کارهای بی‌معنا توان شما را هدر می‌دهد و همیشه در تقلا هستید که کارهای واقعاً مهم‌تان را به سرانجام برسانید، این کتاب مسیر را به شما نشان خواهد داد؛ با لحنی سرزنده، بصیرتی هوشمندانه و داستان‌هایی تأثیرگذار، به شما خواهد آموخت که چطور کارهای مهم را به آسانی انجام داده و کارهای خسته‌کننده را به برنامه‌های روزمرهٔ جالب تبدیل کنید.
با خواندن سهل‌گرایی یاد می‌گیریم:
قبل از وقوع مشکل به فکر رفع آن باشیم، تا سرخورده نشویم؛
آهسته و پیوسته پیش برویم و فرایندها را، با حذف مراحل غیرضروری، ساده‌تر کنیم؛
به گونه‌ای انتخاب کنیم که نیازمان به تصمیم‌گیری، در آینده، کمتر شود؛
حفظ و مدیریت روابط را ساده‌تر کنیم.

شعار کتاب این است: هیچ ضرورتی ندارد که کارها را برای خودتان سخت کنید.